Dnia 2 września 2024 r. o godz. 14.00 na Skwerze Niepodległej w Gołębiu członkowie Towarzystwa Przyjaciół Gołębia z innymi delegacjami: Starostwa Powiatowego, Gminy Puławy, Szkoły Podstawowej,  Przedszkola, GOK -u, OSP, Radnych, Związku Emerytów,  jak zwykle wspólnie oddali cześć ofiarom niemieckiego bombardowania. Odśpiewano hymn, złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. Przypomniana została historia tamtych dni.

Była to sobota, która zaczęła się mglistym porankiem. Mieszkańcy Gołębia wiedzieli już o wojnie i trwali w przekonaniu, że walka toczy się gdzieś dalej. Trwały prace w polu, bielenie chałup i pranie przed odpustem 8 września. Zwyczajność zakończyła się około godz.11.00. Wtedy niemieckie lotnictwo rozpoczęło bombardowanie okolic Dęblina, pierwsza bomba, która spadła na Gołąb zabiła 13 niewinnych. Przy praniu bielizny w Jeziorze Nury zginęły: Kazimiera Stańczak, Agata Święch, Emilia Bąkała, Julianna Antoniak, Celina Antoniak, Wiktoria Kamola, Julianna Warda, Janina Kowalczyk, Leokadia Kopeć, Pelagia Kruk, Balbina Bąkała, Helena Bąkała o tej samej porze zginął Wacław Woszczek. Około godz.16.00 niemieckie lotnictwo zbombardowało wieś Borową i przeprowadziło atak z lotniczych karabinów maszynowych na ludność cywilną, zginęli m.in. Janina Osiak, Anna Gruza, Leokadia Kijak, Bronisława Stefanek, Dominik Żmuda, Stanisława Żmuda, Wanda Żmuda. 

2 września 1939 roku przynajmniej 20 osób z Gołębia i Borowej straciło życie, to 20 różnych historii, które przekazywane z pokolenia na pokolenie, wciąż wywołują ból i łzy.

Cześć ich pamięci. Nigdy więcej wojny !

Tekst oparty na podstawie artykułu Pani Małgorzaty Daniłko. Dziękujemy.